DOJRZAŁY TANIEC. O PRACY Z PANIAMI 50+

Justyna Jasłowska prowadzi w Slow Move m.in Let’s Dance 50+, taniec dla pań. . Poniżej pisze o swoich realizacjach…

Przygoda z zajęciami ruchowymi dla dojrzałych kobiet zaczęła się niepozornie, kilka lat temu, od prowadzenia gimnastyki i fitnessu 50+. Praca z taką grupą sprawiała ( i niezmiennie sprawia) mi dużą frajdę, dodawała energii i spowodowała, że zaczęłam myśleć o pójściu dalej w tym kierunku. W odpowiedzi na wielkie zaangażowanie uczestniczek zajęć, ich entuzjazm i radość z doświadczania ruchu, moje zajęcia zaczęły powoli ewoluować w kierunku rytmicznej, bliskiej tańcowi ekspresji ruchowej. W tym samym czasie otrzymałam propozycję pracy jako choreograf nowo powstającego zespołu taneczno-gimnastycznego, kobiet w wieku 50+. W marcu 2012 roku powstał przy Dzielnicowym Domu Kultury „Węglin” zespół Lubelskie Czaderki. Szefem zespołu do października 2012 była Anna Kuszneruk. Obecnie ja jestem instruktorem i choreografem grupy.

3 marca 2012 o godz. 15.00 w DDK „Węglin” odbył się nabór do zespołu. Ogłoszenie, które pojawiło się na łamach prasy, informowało o powołaniu grupy taneczno-gimnastycznej dla pań w wieku 50+. Casting wzbudził wielkie zainteresowanie zarówno wśród potencjalnych członkiń zespołu jak i w mediach. 37 odważnych pań poddało się ocenie jury. Kandydatki oceniane i kwalifikowane były na podstawie wykazanych umiejętności ruchowych, sprawności i poczucia rytmu. Finalnie do zespołu wybrano 30 pań. Treningi nowej grupy ruszyły już kilka dni po castingu.

Za początkowy cel zespół obrał sobie występ na Euro 2012, 8 czerwca 2012, w Lubelskiej Strefie Kibica. Premierowy pokaz 4 minutowego układu wytańczonego do utworu „Hung Up” Madonny odbył się jednak wcześniej. Zespół wzbudził tak ogromne zainteresowanie w mediach ogólnopolskich i w środowiskach działających na rzecz aktywizacji seniorów, że w efekcie Lubelskie Czaderki 50+ zostały zaproszone z występem do Warszawy. Miało to miejsce 21 maja 2012 w hali Torwaru na konferencji pod hasłem „Kształtowanie zdrowego stylu życia seniorów poprzez promocję aktywności fizycznej i edukację zdrowotną”, organizowanej przez Ministerstwo Sportu i Turystyki. Na widowni zasiadła m.in. minister sportu Joanna Mucha. Od tego czasu Lubelskie Czaderki 50+ dały liczne pokazy, m.in. trzykrotnie w Lubelskiej Strefie Kibica, na lokalnych imprezach poświęconych seniorom i dzielnicowych uroczystościach, meczach charytatywnych, gościły w programie „Pytanie na śniadanie” z występem na żywo, na Inauguracji Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Lublinie oraz na 21 Finale WOŚP. Każdy show cieszył się wielką sympatią i aplauzem publiczności. Zespół działa już prawie trzy lata, regularnie ćwiczy, kreuje, występuje i tryska energią oraz zaangażowaniem. I cieszy się niesłabnącą popularnością.
O zespole: http://lubelskieczaderki.pl/
Galeria: http://lubelskieczaderki.pl/media/zdjecia/

Od działalności w zespole Czaderek moja współpraca z dojrzałymi kobietami zaczęła się rozwijać. Zapragnęłam zrealizować z taką grupą spektakl lub wydarzenie o charakterze czysto artystycznym. Powstał pomysł „Pod pretekstem tańca”, w którym udział wzięło 5 pań, amatorek. Projekt skoncentrowany był na indywidualnych wspomnieniach dojrzałych kobiet. Artefakty związane z tożsamością i lokalną pamięcią posłużyły jako metoda do stworzenia choreografii i spektaklu. Podjęta została próba przeniesienia obrazów i wydarzeń, wspomnień i relacji, wywołanych z pamięci dzięki zatrzymaniu się i refleksji nad osobistymi przedmiotami. Emocje towarzyszące takiemu spotkaniu, pozwoliły poprowadzić ciało w określonym kierunku ekspresji, przy użyciu improwizacji, fantazji i intuicji. Uczestniczki zostały zaproszone do podzielenia się historiami związanymi z ich osobistymi przedmiotami i wokół nich został zbudowany scenariusz. W kolejnym etapie te same artefakty i wspomnienia zostały przełożone na język tańca i posłużyły zbudowaniu opowieści performatywnej oraz choreografii i scen tanecznych. Rezultatem procesu była wystawa-instalacja, której towarzyszył performatywny występ uczestniczek projektu. Zwyczajne przedmioty codziennego użytku sprawiły, że powróciły wspomnienia. W ten sposób niejako ożyły obrazy, wydarzenia i relacje wywołane z pamięci dzięki zatrzymaniu się i refleksji.
Więcej o projekcie: http://lssresidencies.wordpress.com/justyna-jaslowska-poland/