Geografia powięzi

Dawno nie pisałam o powięzi.

Dzisiaj trochę o jej geografii i głównych cechach związanych z lokalizacją.

„Ciało powięziowe to jeden wielki narząd w postaci sieci. Posiada ono wiele wydzielonych przestrzeni i setki powrózkowatych, lokalnie występujących zagęszczeń, oraz tysiące ‘kieszonek’ ukrytych w ‘kieszeniach’. Wszystkie te twory są połączone przez przegrody ze zbitej tkanki łącznej, a także warstwy luźnej tkanki łącznej.” – Robert Schleip

Powięź można podzielić na:

🌷 Powięź powierzchowną inaczej podściółkową (luźna tkanka łączna).
Razem z warstwą tłuszczową położona jest podskórnie na tułowiu i kończynach. Najbardziej dostępna i poddająca się terapii tkanka łączna. Możliwy jest ślizg pomiędzy nią, a głębszymi, bardziej zbitymi warstwami powięzi.
Zawiera ona elastyczne włókna umożliwiające skórze rozciąganie i powrót do pierwotnego kształtu. Pełni funkcję amortyzującą (np. pięty), uczestniczy w termoregulacji, magazynuje energię w postaci trójglicerydów. Zawiera kanały limfatyczne, ochrania żyły i niektóre duże nerwy. Nosi w sobie dużo mechanoreceptorów. Zawiera tzw. istotę podstawną, wypełniająca wszystkie przestrzenie międzykomórkowe. Znajdują się w niej płyny umożliwiające ruchomość i ślizg tkanek. Zawiera wiele ważnych komórek np. odpornościowe krwi (makrofagi, neutrofile), adipocyty magazynujące tłuszcz, gruczoły potowe. Łączy powierzchnię ciała z powięzią głeboką

🌷 Powięź głęboka (okrywająca, osiowa).
Wnika ona w głąb ciała, otacza większe mięśnie, ścięgna, więzadła i rozcięgna – od tułowia po kończyny. Przenosi siły podczas pracy mięśni.
Zapewnia nawodnienie i ochronę.

🌷 Powięź oponowa (otaczająca układ nerwowy).
Chroni układ nerwowy, otaczając go. Jest zamknięta w przestrzeniach utworzonych przez powięź głęboką.

🌷 Powięź trzewna (otaczająca, podtrzymująca narządy wewnętrzne).
Biegnie nieprzerwanie od jamy nosowo – gardłowej, obszaru szyjnego poprzez jamę piersiową (śródpiersie), przez przeponę, jamę brzuszną, aż po dno miednicy.
„Początek powięzi trzewnej można znaleźć na podstawie czaszki, a zmierza ona aż do jamy miednicy. Stwarza opakowanie otaczające jamy ciała, wyściełając od wewnątrz ściany otaczające ustrój. Tworzy także futerały dla narządów wewnętrznych, podtrzymując wiele z nich za pomocą struktur podwieszających jak krezka. Powięź ta tworzy także osłony dla pęczków naczyniowo – nerwowych oraz limfatycznych, rozchodzących się promieniście z jam klatki piersiowej, brzusznej i miednicznej w kierunku poszczególnych organów.” – Frank Willard

Żródło: Leon Chaitow „Metody terapii manualnej w leczeniu dysfunkcji powięziowych”

Foto Katarzyna Wojniak